Śr heimaritgerš: Fyrir nokkuš löngu varš mikiš nešansjįvargos ekki langt frį Ķslandi. Žaš gaus lengi og loks birtist kolsvört hraunhrśga sem var ķ laginu eins og tré. Fyrst var landiš eintóm aušn og ekkert lķf. Svo fóru fuglar smįtt og smįtt aš bera žangaš frę. eftir langan tķma var landiš oršiš gróšri vaxiš bęši af grasi og trjįm. Žaš er ótrślegt hvaš lķfiš er seigt aš bjarga sér. Sjómenn sigldu ķ kringum landiš og flugvélar sveimušu yfir žvķ. Mönnum leist vel į žetta nżja hreina land. |
